Etiketler
börü, böri, bozkurt, dede korkut, kürt
Oğuz Türkleri’nin destani hikayeleri olan ve özgün adı ”KİTÂB-I DEDE KORKUT ALÂ LİSÂN-I TÂİFE-İ OĞUZAN” olan Dede Korkut Kitabı’nda (Türkler’in hemen hemen tüm destanlarında olduğu gibi) kurt yer almaktadır. Dede Korkut Kİtabı‘ndan kurt ile ilgili bölümlerin bazıları aşağıya alınmıştır:
KURT KÖKENİNDEN OLMA:
”… Azvay (azman ?) kurt enüği erkeğinden köküm var ! Ağca yünlü tümen (on bin) koyunun gezdürmeye !…”
BAYIRIN KURDUNA BENZEME:
”… Yengi (yeni) bayırın kurduna benzer idi yiğitlerim ! Yedi kişi ile kurulurdu, benim yayım !…”
ISSIZ YERİN KURDU GİBİ ULUMA:
”… Babası ile Yigenek, … İki hasret birbirine buluştular ! Issız yerin kurdu gibi uluştular !…”
KURT YÜZÜNÜN MÜBAREK OLMASI:
”… Kazan … Kurd yüzü mubarekdür ! Kurd ilen bir haberleşeyim dedi. Görelim Hânım, ne haberleşti:
Karangu (karanlık) akşam olanda, günü doğan !
Kar ile yağmur yağanda, er gibi duran !
Kara koç atlar görende, kişneşdüren !
Kızıl deve gördüğünde, bozlaşduran !
Ağca koyun gördüğünde, kuyruk çarpıp kamçılayan !
Arkasını vurup, berk ağılın kapısını söken !
Karma ögeç (2 yaşında koyun) semizin alıp tutan !
Kanlı kuyruk üzüp, çap çap yutan !
Avazı, kaba köpeklere kavga salan !
Çakmaklıca çobanları, dünle (gece) koyturan (yürüten) !
Ordumun haberin bilir misin, degil (de) manga (bana) !
Kara başım kurban olsun, kurdum sana !”
https://onturk.wordpress.com/2011/09/10/dede-korkut-kitabi%E2%80%99nda-kurt/
KURT İLE KOYUN :
”… Semiz koyun, aruk (zayıf) toklu bayırda kalsa, kurt gelip yemez idi ! Karaça Çoban’ın sapanının korkusundan !…”